کد مطلب:27045 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

چرا قرآن كريم، همة انسانها را به هدايت فرا ميخواند، با اين كه عدة كمي از آنها مسلمان شده، به حق دست مييابند؟

1. بي ترديد، آفرينش انسان، بي هدف نبوده، دستيابي به كمال حقيقي و قرب الهي، هدف مزبور را تشكيل ميدهد; همان كه قرآن كريم ميفرمايد: وَ أَنَّ إِلَيَ رَبِّكَ الْمُنتَهَيَ ;(نجم،42) و اين كه پايان ]كار[، به سوي خداوند است.

2. خداوند دستيابي به اين هدف آفرينش نيز، در بستر حركت اختياري آگاهانه، محقق شدني است; البته در پيمودن اين راه پرفراز و نشيب، با نور وحي خود، ايشان را ياري نموده، سفارشها و برنامههاي لازم را در اختيار او گذارده است. پيداست، از آن جا كه هدف آفرينش، براي همة انسانها در نظر گرفته شده، اين ياريرساني فكري و عملي نيز، همگاني و فراگير ميباشد، و دليلي وجود ندارد كه راهنمايي مزبور، تنها برخي انسانها را در بر گيرد; اين همگاني بودن فراخواني قرآن را در كلمات آن نيز ميبينيم، مانند:

يا ايها النّاس، النّاس و مشابه آنها.

3. با توجه به اختياري بودن حركت تكاملي انسان كه آن نيز براي آزمايش اوست، روشن است كه همه، از اين رهنمودهاي وحي الهي، بهره نخواهند برد، چرا كه هدايت يافتگي، امري غريزي و به سادگي غرايزي مانند غريزه دفاع از خود و حفظ جسم، غريزه توليد مثل، غريزه نياز به مسكن و... نيست كه همه بدان دست مييابند، بلكه جريان هدايتپذيري و تسليم حق شدن، به زمينهها و پيشفرضهايي نيازمند است كه انسان، خود بايد آنها را به وجود آورد; البته انسان به امكانات ايجاد چنين زمينههايي، از جمله انديشهورزي، توانايي مهار خواهشهاي منفي و ناشايست نفس و... مجهّز شده، و در اين ميان وظيفه انتخابگري آگاهانه و آزادانه، به او واگذار شده است; از اين رو، هم بايد خطابهاي قرآن فراگير بوده و همه انسانها را به هدايت فرا خواند، چرا كه وحي، فيض الهي بوده، خداوند هيچ كس را از بخشش فيض خود، محروم نميفرمايد; نيز، در اختيار گذاشتن راه حركت انسان، براي همه آنها، لازم و ضروري مينمود.

البته، چون همه انسانها از اين فيض الهي، و نور هدايت او در عمل بهره نميگيرند، از اين رو، عده كمي از آنان به حق دست مييابند، چراكه ديگر بهرهگيري، همگاني نيست; وگرنه، انتخابگري، آزمايش و حركت اختياري، مفهومي نخواهد داشت.